Droga do portretu

Niech pan ubierze to, co chce.
To co w sercu znajdzie wyraz w oczach, na twarzy, w "obrazie", który ja utrwalę. Nie ja - zrobi to aparat.
Natomiast relacja, ta krótka opowieść, o ile się pojawi, będzie naszą wspólną zasługą.
Mniej więcej w tak prymitywny sposób robię portrety.